Προς
τους Κληρικούς, μοναχούς και λαικούς
της Ιεράς Μητροπόλεώς μας
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Εορτάζουμε και πάλι την Ανάσταση του Χριστού ως ένα ιστορικό γεγονός, το οποίο έγινε κατά την εποχή που ο Πιλάτος ως Ρωμαίος διοικητής είχε την ευθύνη της διοικήσεως της Παλαιστίνης, αλλά και ως ένα πνευματικό και εκκλησιαστικό γεγονός. Όλα τα ιστορικά γεγονότα που συνδέονται με την ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού, τα Πάθη Του, τον Σταυρό Του, την Ταφή Του και την Ανάστασή Του συνδέονται με την σωτηρία του ανθρώπου. Έτσι, πανηγυρίζουμε το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού, όπως φαίνεται στην ακολουθία του Όρθρου και στην θεία Λειτουργία που ακολουθεί.
Μεταξύ των άλλων που παρατηρούμε στην αναστάσιμη θεία Λειτουργία είναι και το ότι ψάλλουμε αντί του Τρισαγίου ύμνου «άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος, ελέησον ημάς», το «όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε, αλληλούια». Και αυτό το ψάλλουμε όχι μόνον στην Θεία Λειτουργία το βράδυ της Αναστάσεως του Χριστού, αλλά όλη την διακαινίσημη εβδομάδα μέχρι το Σάββατο προ της Κυριακής του Θωμά.
Αυτόν τον ύμνον τον ψάλλουμε πανηγυρικά και πανευφρόσυνα, και προκαλεί ιδιαίτερη αίσθηση για όσους συμμετέχουν στις ιερές ακολουθίες και είναι φιλακόλουθοι. Τον ίδιον αυτόν ύμνον ψάλλουμε κατά το μυστήριο του Βαπτίσματος κυκλούντες τρεις φορές την ιερά κολυμβήθρα. Και αυτό ψάλλεται αυτήν περίοδο διότι το Μέγα Σάββατο γίνονταν οι ομαδικές βαπτίσεις, δηλαδή εκείνοι που κατηχούντο καθ’ όλη την διάρκεια της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής βαπτίζονταν το Μέγα Σάββατο και όλη την διακαινίσημη εβδομάδα φορούσαν τα λευκά, ένδειξη της νέας αναστάσιμης ζωής.
Ο ύμνος αυτός «όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε» είναι αγιογραφικός, προέρχεται από την προς Γαλάτας Επιστολή του Αποστόλου Παύλου, όπου γράφεται: «Όσοι γαρ εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε» (Γαλ. γ΄, 26-27), δηλαδή όσοι βαπτισθήκατε στον Χριστό, φορέσατε τον Χριστό.
Η εντολή του Αναστάντος Χριστού στους Μαθητές Του, όταν εμφανίσθηκε σε αυτούς, ήταν: «Πορευθέντες ούν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν» (Ματθ. κη΄, 19-20). Το ότι εδώ ψάλλουμε, κατά τον λόγο του Αποστόλου Παύλου, το «όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε» δεν δείχνει διαφοροποίηση από τον λόγο του Χριστού να γίνεται η βάπτιση στο όνομα του Αγίου Τριαδικού Θεού, διότι κατά την ερμηνεία του Μεγάλου Βασιλείου «η του Χριστού προσηγορία του παντός εστιν ομολογία», διότι φανερώνει «τον χρίσαντα Θεόν και τον χρισθέντα Υιόν και το χρίσμα το Πνεύμα».
Ακόμη, το βάπτισμα του ανθρώπου μέσα στο νερό της αγίας Κολυμβήθρας δηλώνει τον Σταυρό, την Ταφή και την Ανάσταση του Χριστού, τα οποία ζη ο βαπτιζόμενος Χριστιανός. Ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους Επιστολή του αναφέρεται σε αυτό όταν γράφη: «Ή αγνοείτε ότι όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν; συνετάφημεν ούν αυτώ διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα ώσπερ ηγέρθη Χριστός εκ νεκρών διά της δόξης του πατρός, ούτω και ημείς εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν» (Ρωμ. στ΄, 3-4). Και αυτό συνδέεται με το ότι με το Βάπτισμα πεθαίνουμε και εμείς μαζί με τον Χριστό και ανακαινούμαστε μαζί Του, διότι πέθανε ο παλαιός άνθρωπος ως προς την αμαρτία και αναστήθηκε ο νέος άνθρωπος (Ρωμ. στ΄, 5-6).
Στις «Αποστολικές Διαταγές» γράφεται ότι το Βάπτισμα δόθηκε σε μας για να συμμετάσχουμε στον θάνατο του Χριστού στον Σταυρό, το ύδωρ δόθηκε αντί της ταφής, το λάδι αντί του Αγίου Πνεύματος, το σφράγισμα αντί του Σταυρού, το μύρο είναι η βεβαίωση της ομολογίας του Σταυρωθέντος και Αναστάντος Χριστού, η κατάδυση στο νερό ως μετοχή στο «συναποθανείν» με τον Χριστό και η ανάδυση από το νερό ως το «συναναστήναι» με τον Χριστό.
Επομένως, το μυστήριο του Βαπτίσματος είναι συμμετοχή μας στο μυστήριο του Σταυρού, της Ταφής και της Αναστάσεως του Χριστού. Με το Βάπτισμα πεθαίνει ο παλαιός άνθρωπος και ανασταίνεται ο νέος άνθρωπος, και έτσι ζούμε στην ζωή μας τον Σταυρωθέντα, Ταφέντα και Αναστάντα Χριστό, και γι’ αυτό ψάλλουμε θριαμβευτικά «όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε, αλληλούια».
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Μέσα στον ύμνο «όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε» κρύπτεται όλο το νόημα του Σταυρού και της Αναστάσεως του Χριστού, αλλά και το νόημα του μυστηρίου του Βαπτίσματος που δεχθήκαμε όλοι μας και βεβαίως και το μυστήριο της χριστιανικής μας ζωής. Σε αυτό αναφέρεται κατά πόσο είμαστε αληθινοί Χριστιανοί και κατά πόσο ζούμε πνευματικά την πασχάλεια ζωή, και ακόμη κατά πόσο υπερβαίνουμε τις τυπικότητες και είμαστε αληθινοί εορταστές του σταυρώσιμου και αναστάσιμου Πάσχα.
Με το μυστήριο του Βαπτίσματος γίναμε μέλη του Σώματος του Χριστού, αυτό σημαίνει ότι φορέσαμε τον Χριστό. Ο Χριστός δεν είναι ένα ένδυμα το οποίο φοράμε και στην συνέχεια μπορούμε να το αποβάλλουμε, αλλά εντασσόμαστε στο Σώμα Του, και αισθανόμαστε ότι ανήκουμε σε Αυτόν, τα μέλη μας είναι μέλη του Χριστού.
Ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, ακολουθώντας τον Απόστολο Παύλο, συνεχώς τονίζει την αλήθεια ότι τα μέλη μας με τον Άγιον Βάπτισμα, το Άγιον Χρίσμα και την θεία Κοινωνία είναι μέλη του Χριστού και συνεχώς συνιστά να μιμηθούμε τον Χριστό στα Πάθη Του και τον Σταυρό Του, δηλαδή να σταυρωνόμαστε ως προς την αμαρτία, ώστε να μετάσχουμε και της Αναστάσεώς Του. Γράφει: «Μίμησαι Χριστόν τον Θεόν. Πάθε και αυτός διά την σεαυτού σωτηρίαν, ως εκείνος έπαθε διά σε». Στην πραγματικότητα ο Χριστός με το Άγιον Πνεύμα ανασταίνει αυτούς που συμμετέχουν με πνευματικό τρόπο στον θάνατό του. Όσο αγωνιζόμαστε με τον Χριστό να νικήσουμε τα πάθη μας, τόσο και ζούμε την ανάστασή μας εν Χριστώ.
Εύχομαι σε όλους σας έτη πολλά πανευφρόσυνα μέσα στο μυστήριο του Σταυρού και της Αναστάσεως του Χριστού, αλλά και μέσα στην μέθεξη αυτού του μυστηρίου με την δική μας καινότητα της ζωής, δηλαδή την ανακαινισμένη αναστάσιμη ζωή, διότι «όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε, αλληλούια».
Με πατρικές σταυροαναστάσιμες ευχές
Ο Μητροπολίτης
+ Ο Ναυπάκτου & Αγίου Βλασίου Ιερόθεος