Καταστροφές όπως της γέφυρας του Ευήνου στην εποχή της κλιματικής αλλαγής είναι η νέα κανονικότητα.
Το θέμα όμως είναι ότι δύο μήνες δεν έχει γίνει τίποτα από το κεντρικό κράτος, την περιφέρεια και τον Δήμο. Αν είχανε κλείσει τον δρόμο οι αγρότες θα ήταν παρακώλυση συγκοινωνιών και, θα είχε μαζευτεί όλο το Κράτος εκεί, από εισαγγελείς και ΜΑΤ μέχρι τροχαία. Αδιαφορία και υποκρισία.
Πρώτη αντίδραση ήταν η λαϊκή συνέλευση στον Γαλατά. Όφειλε να είναι παρόν και ο Περιφερειάρχης, αν και δεν γνωρίζω τις πιθανές άλλες υποχρεώσεις του.
Δεύτερη αντίδραση, η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου όπου το θέμα ήρθε με τις υπογραφές της Αντιπολίτευσης. Ενώ ο Γαλατάς εκπροσωπείται στο συμβούλιο.
Σε μια Δημοκρατία η εξουσία δεν νοείται να ζητάει προτάσεις από την αντιπολίτευση και τους πολίτες. Ο πολίτης έχει υποχρέωση να διαμορφώνει άποψη και να ψηφίζει. Ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι ο έλεγχος των πεπραγμένων της εξουσίας. Και. αυτός που ασκεί διοίκηση έχει την υποχρέωση να σχεδιάζει, να προτείνει και να υλοποιεί λύσεις. Εδώ έχουν ανατραπεί τα πάντα. Προτείνουν οι πολίτες, προκαλεί διαδικασία η αντιπολίτευση και η εξουσία είναι άφαντη.
Η Ιόνια είναι δωρεάν για τον χρήστη, αλλά το αντίτιμο το πληρώνει το Κράτος. Ο παραχωρησιούχος ΑΥΞΗΣΕ τον τζίρο του. Όσο περισσότερο μένει η γέφυρα κατεστραμμένη, τόσο μεγαλύτερη η κερδοφορία του παραχωρησιούχου. Ελπίζω ότι αυτή η συνθήκη να μην επηρεάσει τον χρόνο επισκευής της γέφυρας.
Μια λέξη έχει ανάγκη η κοινωνία: χρονοδιάγραμμα. Αυτό είναι που περιμένουμε κύριε Μαυρομάτη. Χρονοδιάγραμμα. Σε δύο διαστάσεις: προσωρινή και μόνιμη. Ποιος θα κάνει τι, και πότε. Δεν μπορεί για μια γέφυρα που έγινε το 1965 σε 17 μήνες τώρα να συζητάμε για δυο χρόνια.
Μόλις ο Γαλατάς αποκόπηκε από το Μεσολόγγι φάνηκε η εξάρτησή του από το Μεσολόγγι. Ούτε τα δρομολόγια της αστικής για την καθημερινή μετακίνηση των μαθητών δεν μπορούμε να καθορίσουμε ως Δήμος. Δεν έχει σημασία πως φτάσαμε σε αυτή τη στρέβλωση, ούτε ποιοι -λίγοι- ωφελούνται από αυτή την κατάσταση. Ούτε μπορούμε να μπούμε σε ένα παιχνίδι λαϊκισμού, ποιος θέλει ή δεν θέλει ποιον. Και ο Γαλατάς υποφέρει, αλλά και ο Δήμος Ναυπακτίας με αυτά τα όρια, από τα Βαρδούσια έως τον Εύηνο, είναι δύσκολα διοικήσιμος.
Με αφορμή τη γέφυρα, ίσως είναι η ώρα να ζητηθεί ξανά η γνώμη της τοπικής κοινωνίας ώστε να δούμε αν επιθυμούν αλλαγή ορίων οι κάτοικοι του Γαλατά. Και μην λέμε ότι δεν γίνεται: υπάρχουν Δήμοι που αλλάξανε όρια μετά τον Καλλικράτη, όπως πχ η Σάμος.
Ως τότε οφείλουμε ως Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπακτίας όχι μόνο να ικανοποιούμε, αλλά να κάνουμε και το κάτι παραπάνω για την κοινότητα του Γαλατά ώστε να ισοφαρίζεται αυτή η αδικία που έχει γίνει σε βάρος των κατοίκων του. Γι’ αυτό και εμείς δεν έχουμε ποτέ καταψηφίσει καμία πρόταση που αφορά την κοινότητα του Γαλατά και του Κρυονερίου.
Γιώργος Ασημακόπουλος, Δημοτικός Σύμβουλος Ναυπακτίας